Klik hier, als links het navigatiemenu ontbreekt. |
|
Onderwerpen: |
||
Documenten en toeristeninfo |
Cadeautjes |
Winkels en musea |
Nederlanders hebben voor Japan slechts een geldig paspoort
nodig. |
|||||||||||
De toerist kan altijd informatie krijgen via de TIC's
(Tourist Information Centers) van het JNTO (Japan National Tourist Organization). Ze zijn
in de meeste steden te vinden, meestal in de buurt van of in het station. |
|||||||||||
Men kent in Japan slechts één tijdzone, dus het hele land heeft dezelfde tijd. Het tijdsverschil met Nederland en België is in de winter 8 uur. Het is er 8 uur later, hetgeen betekent dat om 12 uur 's middags bij ons, het 8 uur in de avond in Japan is. In Japan heeft men geen zomertijd. Als bij ons de zomertijd is ingegaan bedraagt het tijdverschil nog 7 uur. Oorspronkelijk had men de Chinese kalender (een maankalender) maar inmiddels gebruikt
men de westerse kalender met de westerse maanden en jaartallen. Echter, op officiële
documenten en bijv. ook op treinkaartjes, wordt weer een andere jaartelling aangehouden,
nl. de jaartelling van de keizerlijke periode. Van 1989-2019 was Akihito keizer en zijn periode
heette Heisei. 1989 is dan Heisei 1en 1998 was dan Heisei 10 gevierd. Voor een voorbeeld van
een dergelijke weergave op een treinkaartje, klik hier. |
|||||||||||
Japan is een zeer hygiënisch land. Voor een bezoek aan
Japan zijn dan ook geen vaccinaties of malariapillen nodig. Alles ziet
er netjes en schoon uit, zoals de straten, parken, metro- en treinstations
en bijvoorbeeld (vrijwel) alle openbare toiletten. |
|||||||||||
Zoals hierboven al gezegd zijn voor een bezoek aan Japan
geen vaccinaties of malariapillen nodig.
Het verhaal (te vinden op internet) dat Japan is gestopt met vaccinaties
tegen BMR (Bof, Mazelen en Rodehond) is volgens het RIVM onzin. Het
risico op mazelen is in Japan net zo groot als in Nederland. Dat
betekent dat mensen geboren
tussen 1965 en 1975 enig risico lopen op mazelen, maar dat geldt dus
precies zo hier in Nederland. Mensen na 1975 zijn gevaccineerd en van
voor 1965 hebben meestal voldoende afweerstoffen opgebouwd (hebben het
gehad of hebben het meegemaakt in omgeving). Het aantal gevallen van mazelen is in Japan
vergelijkbaar met Nederland. Men loopt in Japan dus geen extra risico. |
|||||||||||
Bij medicijngebruik is het verstandig om voldoende
medicijnen mee te nemen, maar zorg ook dat de juiste medische naam (dus niet de merknaam)
bekend is. Het kan zijn dat de gebruikte medicijnen in Japan niet erkend en daardoor
illegaal zijn, alhoewel dat tegenwoordig steeds minder wordt. Vroeger
was bijv. Prozac, een bekende
antidepressivum, niet toegestaan.
Informeer van tevoren bij de ambassade. |
|||||||||||
Japan kent van oudsher een uitgebreide badcultuur. In veel ryokans en
minshuku staat een bad klaar voor de gasten. Veelal kunnen de gasten
daar gratis gebruik van maken. Dit zijn niet de baden zoals wij die
kennen, maar hete baden om te ontspannen. Vooraf dient men zich eerst te
wassen. |
|||||||||||
Kraanwater is overal goed drinkbaar. Het kan wat naar chloor smaken, maar het is drinkbaar (behalve als staat aangegeven dat het niet zo is). |
|||||||||||
Op
een andere pagina noemen we Japan het land van de automaten, maar voor
hetzelfde geld kunnen we Japan het land van de openbare toiletten
noemen. In de steden, publieke gebouwen, stations, grote winkels en
bezienswaardigheden, zoals parken, zijn bijna overal openbare toiletten
te vinden, die er over het algemeen netjes en schoon uitzien. |
|||||||||||
De munteenheid is 1 Yen (¥). Uitspraak
is eigenlijk 'en' maar Yen is gemeengoed geworden en is afgeleid van het Japanse woord
voor rond of cirkel (naar de munt).
Creditcards
worden in bijna alle hotels, ryokans, restaurants en grote warenhuizen
geaccepteerd, maar vaak ook in kleinere winkels. Met name in gebieden
waar veel toeristen komen (zoals bijv.de winkeltjes in Asakusa in Tokyo)
worden creditcards geaccepteerd. |
|||||||||||
Het is absoluut niet gebruikelijk om fooien te geven. Niet
aan taxichauffeurs, niet in restaurants, in hotels of waar dan ook. Dit kan zelfs als
beledigend worden ervaren. |
|||||||||||
Als u naar Japan gaat kunt u overwegen een klein cadeautje
mee te nemen. Japanners zijn daar gek op en als u bijvoorbeeld bij iemand op bezoek bent
geweest is het geven van een klein presentje een leuke geste, die altijd zeer op prijs
wordt gesteld. Kent u daar al mensen, die u weer gaat bezoeken, dan is het min of meer
vanzelfsprekend dat u iets voor ze meeneemt. |
|||||||||||
Taxichauffeurs weten vaak ook niet waar een bepaald adres
is omdat het adressensysteem niet zo doorzichtig is, men kent bijv. nauwelijks
straatnamen. Men kent bloknummers maar die zijn niet altijd logisch. Taxi's zijn niet altijd berekend op grote koffers. Wit gehandschoende taxichauffeurs openen en sluiten, zittend achter het stuur, de achterdeur met een hendel. Het verkeer in Japan rijdt links. Fietsers gebruiken het trottoir. Wees hierop bedacht bij het lopen op het trottoir, er kan opeens een fietser langs schieten. Openbaar vervoer is bijzonder goed geregeld. Dat is wel
prettig want het gewone autoverkeer zit vaak vast in lange files. Hoewel de meeste borden
met verwijzingen naar plaatsen tegenwoordig ook in onze karakters geschreven zijn, is zelf
autorijden toch niet aan te raden. Enerzijds vanwege de files maar ook omdat de vele
andere hulpteksten van de borden en bijv. teksten bij wegomleidingen nog wel steeds
uitsluitend in het Japans zijn. Vroeger moest bij het verlaten van Japan op het vliegveld nog een soort belasting van ruim 2000 Yen (contant) betaald worden. De PSFC of Passenger Service Facilities Charge. Tegenwoordig is dat al verrekend in de ticketprijs en staat ook vermeld op het ticket. |
|||||||||||
Tegenwoordig spreken veel Japanners goed Engels. Op
stations en in winkels kan men u over het algemeen prima helpen in het Engels. |
|||||||||||
Zoals bekend is, eet men in Japan met eetstokjes (hashi). In de gewone (niet buitenlandse) restaurants wordt men geacht met deze hashi te eten. De meeste Japanse restaurants hebben een vitrine waar de
(plastic) gerechten staan uitgestald en die men zo kan aanwijzen bij een bestelling.
Meestal zijn er menukaarten in het Engels en met afbeeldingen van de gerechten
beschikbaar. |
|||||||||||
Veelal hebben ryokans geen sloten op de deuren van de
kamers. Dat is ook niet echt nodig. Reken in dergelijke ryokans ook niet op al teveel
privacy, alles is erg gehorig. In ryokans en minshuku geldt de regel dat bij de ingang de
schoenen verruild moeten worden voor slippers. Op tatamimatten (op de kamers) mag ook niet
met deze slippers gelopen worden, alleen op blote voeten of op sokken. Veel ryokans en hotels hebben een bak met paraplu's. Als
het regent kan de gast er één lenen. |
|||||||||||
De elektrische spanning is tegenwoordig in heel Japan 100
V (dus geen 110 volt, al maakt dat niet veel uit), men gebruikt stekkers met platte pennen
(Amerikaanse 2-polige stekkers), dus een adapter is vereist. Tokyo en het oosten van Japan hebben
50 Hz terwijl het westen met 60 Hz werkt. De meeste grotere hotels hebben ook 110 V en 220 V. Tegenwoordig is veel van onze apparatuur, zoals opladers van accu's
of voedingen van laptops, geschikt voor 100-240V en kan probleemloos
gebruikt worden. |
|||||||||||
Fotografie en elektronica: |
Uiteraard kan men in Japan alles kopen op het gebied van
de fotografie en elektronica. Zodra er elektriciteit aan te pas komt, bedenk wel dat de
apparatuur over het algemeen slechts geschikt is voor 100 volt. |
||||||||||
TV, video en DVD: |
De TV heeft in Japan hetzelfde systeem als in
Noord-Amerika, dat is NTSC. In Nederland hebben we het PAL systeem, dus kunnen Japanse
videobanden niet afgespeeld worden op de gewone Nederlandse recorders. Wel zijn er
recorders te koop in Nederland die óók NTSC kunnen afspelen. |
||||||||||
Japan is een zeer veilig land. 's Avonds in het
donker kan iedereen gewoon over straat. Ook kinderen spelen dan nog buiten. Men kent
nauwelijks criminaliteit. Natuurlijk is die er wel, maar daar komt de toerist eigenlijk
nooit mee in aanraking. |
|||||||||||
De postkantoren (yûbin kyoku) zijn herkenbaar aan het teken. |
|||||||||||
Winkels en musea: |
De winkels zijn meestal geopend van 10 - 20 uur, inclusief
de zaterdag en met enige uitzonderingen de zon- en feestdagen. Dit geldt ook voor de grote
warenhuizen, maar die sluiten veelal een half uur eerder. Op zon- en feestdagen zijn niet
alle winkels open. Soms zijn er winkels die wel een dag in de week sluiten.
Musea zijn ook in principe alle dagen geopend, van 10 - 17 uur. |
||||||||||
Zoals iedereen weet zijn de Japanners zelf verwoede
fotografen, waarbij zij vooral zichzelf en hun reisgenoten (laten) vastleggen. Zij doen
over het algemeen dan ook helemaal niet moeilijk als wij ze willen fotograferen. In
tegendeel, veelal gaan ze keurig poseren. In sommige situaties, zoals het fotograferen in
tempels of van mensen, is het netjes als het even gevraagd wordt of er gefotografeerd mag
worden. 'Sashin o totte mo ii desu ka?' (sasjien oo totte mo ie des ka) betekent 'is het
goed dat ik foto's maak?' en dit levert over het algemeen een enthousiaste goedkeuring op.
Op plaatsen waar het absoluut niet mag (sommige plekken in tempels of in musea) staat het
duidelijk met bordjes aangegeven. |
|||||||||||
Tegenwoordig heeft bijna iedereen een (in Japan
bruikbare) mobiele telefoon bij zich, maar mocht dat niet zo zijn, dan
kunt u gebruik maken van een openbare vaste telefoon. Men kan dan internationale
telefoonkaarten kopen en bellen in een internationale telefooncel, waar
er overigens steeds minder van zijn, omdat praktisch iedereen mobiel
belt. |
|||||||||||
|
Vrijwel iedereen
In Japan heeft een Android smartphone of een iPhone en iedereen loopt er continu mee te werken
(maar dat is in Nederland tegenwoordig ook al zo). Er wordt
mee gebeld, gefotografeerd, geïnternet of men speelt er een spelletje op.
Overigens is het in Japan verboden mobiel te bellen in de trein. Alleen in de limited
express trein en in de shinkansen mag gebeld worden, maar dan niet in
coupés, alleen in de ruimtes tussen de
treinstellen. Als iemand gebeld wordt, verlaat hij/zij direct zijn zitplaats en gaat naar
een dergelijke plek. In de trein en metro ziet men wel veel mensen met hun mobieltje bezig
zijn, maar dat is dan om te sms'en, om een spelletje te spelen of om te internetten.
Het is overigens in Japan not done om luid te gaan bellen als er andere
mensen bij zijn. Klanten van Vodafone kunnen een bundel voor buiten de EU kopen voor € 5 per dag. Daarmee kan men 30 minuten bellen, gebeld worden en voor 30 MB internetten. Omdat de regels, bundels en tarieven steeds wijzigen, verwijzen we liever naar de website van Vodafone. Let wel op bij bundels die 1 dag geldig zijn. Als dag geldt van 0.00 uur tot 23.59 uur, maar dit geldt voor de Nederlandse tijd. Pas dus op met de 7 of 8 uur tijdverschil! Whatsapp, Messenger, FreeCall. |
||||||||||
WiFi, Internetten en e-mailen: |
Internetten wordt uiteraard ook in Japan op grote schaal gedaan, maar tegenwoordig internetten er al meer Japanners met hun mobiele telefoon dan met een pc. Er zijn wel internetcafés, maar omdat tegenwoordig vrijwel iedereen met zijn of haar telefoon internet zijn die niet meer zo relevant.
WiFi, Internetten en
Whatsappen
E-mailen |
||||||||||
Veel Japanners hebben nog een fax. Ook (of
misschien wel juist) de Japanners in het buitenland, zoals Nederland. Het is hiermee
eenvoudig om in het Japans (natuurlijk ook elke andere taal) geschreven berichten te
versturen. |
|||||||||||
De mogelijkheden voor een privébezoek
aan een Japanse familie als onderdeel van het Home Visit System zijn
tegenwoordig wat beperkter dan vroeger. Het beste is om zich te melden
bij aankomst op Narita Airport bij het International Tourism Information
Center of Japan TIC (Terminal 2). Zie verder de website:
http://www.city.narita.chiba.jp/english/welcome/question_homevisit.html |
|||||||||||
Alarmnummer politie: 110 |
|