Inleiding Japanse cultuur

Het fenomeen Geisha

Kersenbloesem / Esdoorn kijken

Trouwceremonie

Eer- of schaamtecultuur

Kimono

Origami

Overlijden en begraven
De Japanner en de groep De samoerai Cadeautjes / Verpakkingskunst Tatoeëren
Feestdagen Ikebana Theeceremonie Badcultuur en Onsen
Festivals - matsuri De maan en maankijken Temari Japanse kraanvogels

Klik hier, als links het navigatiemenu ontbreekt.


Ikebana

Ikebana wordt (net als bijv. de theeceremonie) gezien als een typisch Japanse kunstvorm en is een kunst om met een paar bloemen of takken een speciaal arrangement te maken, passend bij het seizoen of om een bepaald gevoel tot uitdrukking te brengen.
Het woord ikebana is afgeleid van het werkwoord ikeru, dat schikken (van bloemen) betekent (er zit weliswaar het teken van 'leven' in en heeft dus een oorspronkelijke betekenis van leven) en bana, dat een andere uitspraak van hana is, hetgeen bloem of bloemen betekent.
Ikebana is afkomstig van het offeren van bloemen aan Boeddha in de tempels en is gelijk met het boeddhisme naar Japan gekomen. Keizer Saga (keizer van 809-823) verbond bepaalde regels aan de bloemschikkunst, die toen overigens alleen aan het hof beoefend werd, maar nog geen ikebana heette. Tijdens de Muromachiperiode (1338-1573) maakten, mede door toedoen van de Ashikaga shôguns, kunst en cultuur, zoals theeceremonie en ikebana, een grote bloei door. Sen-no-Rikyu, de grote theemeester (zie ook theeceremonie) verfijnde ikebana in de tweede helft van de 16de eeuw. De combinatie van theeceremonie en ikebana is niet zo verwonderlijk want het plaatsen van een bloemstuk in de tokonoma, een alkoof of nis, tijdens de theeceremonie werd populair en men noemde dit 'tatebana', staande bloemen. Andere technieken, als nageire  (gooien) en rikka (staande stijl) ontstonden en werden eveneens populair. Er kwamen bepaalde regels, waardoor het, evenals de theeceremonie, wat formeler werd en men ging het ikebana noemen.
Inmiddels zijn er veel verschillende ikebana stijlen, zoals de ten-chi-jin, dat hemel-aarde-mens betekent, waarbij in het bloemstuk op 3 hoogtes wordt gewerkt, en de al eerder genoemde nageire en rikka.

Ikebana kan men ook nog verdelen in twee stijlen, afhankelijk van de gebruikte vaas. De stijl in een hoge vaas wordt "Nageirebana" en die in een platte horizontale bak wordt "Moribana"genoemd. De schikking zelf kent dan ook nog allerlei stijlen.

Vandaag de dag kan men in Japan ikebana leren in een paar duizend ikebanascholen.  Twee van de belangrijkste zijn de Ikenoboschool (zie de links voor de website) en de Oharaschool (zie de links voor de Nederlandse afdeling), die de Moribana stijl als uitgangspunt gebruikt.
Ook in Nederland is er een ikebana club: De Nederlandse Ikebana Club, die in 1960 is opgericht en 4 keer per jaar een blad uitgeeft. Zij opereert als Nederlandse afdeling van Ikebana International. Voor meer informatie zie de website: http://www.ikebanainternational.nl en de links hieronder plus de Adressenlijst.

Links

Literatuur

 

Kanji:
ikebana = 生け花 of  活け花


Deze pagina is een onderdeel van Uchiyama's website over Japan
terug naar begin

 

orig. 2-01/l.rev. 4-05