Kyoto
De omgekeerde hakenkruisen (swastika's) zijn al heel
oude symbolen in het boeddhisme
en geven hier de plaats van boeddhistische tempels aan. Ze hebben uiteraard niets
met het
het nazidom te maken. Ze worden "omgekeerd" genoemd omdat ze als het ware
de andere
kant uitdraaien.
Kyoto werd in 794 gesticht als nieuwe hoofdstad door keizer Kanmu als
Heiankyô (hoofdstad van de vrede) en had rond 820 al een half miljoen inwoners
(tegenwoordig ong. 1,5 miljoen). Het is tot 1868 hoofdstad geweest (hoewel het
machtscentrum in de tijd van de shôguns vaak elders was). In 1869 werd Tôkyô (voormalig
Edo) hoofdstad.
Mede omdat Kyoto door de geallieerden in de Tweede Wereldoorlog is gespaard, zijn er nog
zeer veel oude bezienswaardigheden. Op bovenstaand kaartje wordt een aantal aangegeven
maar er zijn er nog veel meer. Er zijn zo'n 2000 tempels (boeddhistisch en shintô), een
aantal paleizen en tientallen tuinen. Hoewel het niet mogelijk is om alles te
bezoeken is het wel aan te raden veel tijd (zoals een week) uit te trekken voor Kyoto.
Natuurlijk kan men ook volstaan met een paar dagen en alleen de bekendste tempels bezoeken
maar dan mist men toch wel een hoop, ook al omdat Nara, eveneens een oude hoofdstad
vlakbij Kyoto, ook minimaal een dag kost.
Zelf Kyoto verkennen
Gaat u Kyoto op eigen gelegenheid verkennen, ga dan eerst naar de
toeristeninformatie, die zit in het stationsgebouw. Haal daar een
plattegrond van Kyoto en een kaart met alle buslijnen. Kyoto kent een
uitstekend netwerk van buslijnen en met de kaart is het eenvoudig om van
alle buslijnen de op- uit- of overstapplaatsen te vinden voor de
bezienswaardigheden. De meeste bussen hebben 'flat fee' hetgeen betekent dat
elke rit ¥ 230 kost, kinderen van 6 t/m 11 jaar ¥ 120. Betalen moet met
gepast geld bij de chauffeur bij het uitstappen. Maakt u meer dan 2 ritten
op een dag (en dat is al gauw), dan is een dagkaart voordeliger. Ook die
kunt u kopen bij de chauffeur bij het uitstappen (kost ¥ 500, kinderen ¥
250) en moet dan meteen gedateerd worden (meestal doet de chauffeur dat
meteen). Bij volgende ritten hoeft u alleen deze kaart met datum aan de
chauffeur te laten zien bij het uitstappen.
De beroemdste bezienswaardigheid van Kyoto is wellicht de Kinkakuji (Gouden
paviljoen), in het noordwesten, die zo mooi is (was) dat hij door een jonge monnik in de
brand is gestoken. (zie ook het boek van Mishima: Het Gouden paviljoen). Het paviljoen is
daarna herbouwd en weer opnieuw van goud voorzien. Volgens sommigen met teveel goud. Ook
de tuin er omheen is de moeite waard.
Op loopafstand van de Kinkakuji (naar het zuidwesten) ligt de befaamde Ryoanji tempel van
de Rinzai sekte (Zenboeddhisme). Bij de tempel hoort de beroemde zentuin, grind waarin
eilandjes met kleine rotsformaties zijn gecreëerd. Het geheel bestaat uit 15 stenen,
waarvan er altijd slechts 14 tegelijk te zien zijn, uit welke hoek men ze ook bekijkt.
(uitgezonderd vanuit de lucht). Vanuit de tempel kan men, op een soort tribune gezeten, de
tuin rustig bekijken. Het is niet de bedoeling om in een dergelijke tuin te lopen.
Ook in deze noordwesthoek van Kyoto ligt nog een groot tempelcomplex, de Daitokuji, die
uit meerdere kleine tempels bestaat met de daarbij behorende tuinen. Dit complex stamt uit
de 14e eeuw en er is ook door Hideyoshi Toyotomi aan gewerkt. Het was hier in de
Daitoku-ji dat Toyotomi Hideyoshi merkte dat hij onder een beeld van de theemeester Rikyû
moest lopen. Hij kon natuurlijk niet accepteren dat hij onder iemand moest staan of lopen
en hij beval Rikyû seppuku te plegen in 1591.
Een tempel met een zeer beroemde zentuin is de Daisen-in tempel. Hier zien we een kleine
binnenzentuin op zeer geraffineerde wijze uitgevoerd.
In het noordwesten is de Ginkakuji (Zilveren paviljoen) minder uitbundig dan het Gouden
paviljoen maar daardoor zeker niet minder mooi en het heeft een zeer fraaie tuin.
 |
 |
Zilveren paviljoen of Ginkakuji |
Kiyomizudera is gebouwd op palen. |
 |
De Shimabarapoort |
Een leuke en zeer aan te bevelen wandeling kan men maken vanaf het
Zilveren paviljoen naar het zuiden, naar de Kiyomizudera. (Kiyomizu betekent helder water
en dera of tera betekent boeddhistische tempel). Een leuke wandeling via het
"filosofenpaadje". De Kiyomizudera is bijzonder omdat deze is gebouwd op een
grote houten stellage met beneden een helder water bron uit de rotsen. Het drinken van dit
water zou goed voor de zondheid zijn. Vooral het straatje er naar toe is erg gezellig, wel
druk, en er is veel te koop.
Aan te bevelen tempels zijn: Nishi Honganji (gebouwd door Toyotomi Hideyoshi) en Higashi
Honganji (gesticht door Tokugawa Ieyasu), beide niet ver van het station. Zo'n 15 minuten
wandelen naar het westen vanuit Nishi Honganji ligt een vergeten poort, althans hij wordt
in weinig boeken genoemd, de Shimabarapoort, die vroeger toegang gaf tot de Shimabarawijk,
de wijk van plezier in Kyoto.
 |
Een deel van 1001 beelden van Kannon. |
Tussen het station en de Kiyomizudera ligt de Sanjûsangen-dô. Sanjûsan
gendô
betekent 33 ruimten en binnen ziet men 33 ruimten tussen de pilaren in een 120 m lang gebouw dat
maar 10 m breed is. Deze hal biedt ruimte aan 1001 houten beelden van de Kannon, bosatsu
van de barmhartigheid, elk met 1000 armen. Het getal 33 is gebruikt omdat Kannon in 33
vermommingen kan verschijnen en zo kan elke vermomming door z'n eigen ruimte tussen de
pilaren door. In in het midden van de lengte staat één grote Kannon, van ruim 3 m hoog,
en hij heeft aan beide zijden de andere kleinere ( 1,7 m) 500 beelden. Het aantal van 1000
armen van elk beeld moet men Boeddhistisch zien. Ze hebben slechts 40 armen maar elke arm
kan 25 werelden redden en dus geldt het alsof er 1000 armen zijn. Langs de westzijde van
de hal worden boogschietwedstrijden gehouden, elk jaar op 15 januari. Dit stamt uit de Edo
periode. Men probeert dan in 24 uur met zoveel mogelijk pijlen over een afstand van 60
meter een doel van 1 m diameter te raken. Het record stamt nog uit 1686 toen iemand 8133
pijlen doel kon laten treffen. Dit was echter over een afstand van 120 meter. Het knappe
hierbij was dat de ruimte maar 5 m hoog is en de pijl met enorme kracht bijna horizontaal
geschoten moest worden.
Verder zijn er (als bekende) tempels, Kôryû-ji, Nanzen-in en Katsura Rikyû Imperial
Villa, waar men van te voren moet reserveren. Een must is ook het Nijôkasteel, het paleis
van Tokugawa shôgun. Indrukwekkend door eenvoud en bekend door de nachtegaalvloeren, die
geluid maken als er iemand over heen loopt.
 |
Heian schrijn |
Een andere bekende en zeer fraaie (shintô) tempel is Heian jingû. Door de vermiljoen
kleur is het een spectaculair gezicht en achter de grote hal is een grote fraaie tuin met
een vijver. Met een klein beetje geluk zijn er ook trouwpaartjes want het is een geliefde
locatie voor dergelijke fotoreportages. Vanaf de Heian jingû is er een mooie wandeling
(ook weer) naar de Kiyomizudera. Tijdens deze wandeling kunnen de Shoren-in met de
kamferbomen en de Chion-in bezocht worden, twee schitterende tempels. Deze wandeling wordt
aangegeven in de pdf-brochure van het JNTO
als wandeling 2 (Higashiyama area).
Voor de echte wandelaars is er nog een wandeling naar het zuid-oosten t.o.v. het station
van Kyoto. Deze wandeling kan begonnen worden bij de Sanjûsangen-dô en via de Tôfukuji
kan men naar de Fushimi Inari Taishaschrijn wandelen. De Tôfukuji heeft een schitterende
tuin en ligt prachtig in de bossen. Ook de bijbehorende kleine steentuin is een bezoek
waard.
 |
Veel torii in de Fushimi Inari Taisha schrijn. |
De Fushimi Inari Taisha is de hoofdtempel van alle Inarischrijnen, tempels gewijd aan
de rijstgod Inari met zijn boodschappervossen en is indrukwekkend door zijn vele torii.
Daar aangekomen kan nog een wandeling gemaakt worden onder de duizenden torii door,
die echter behoorlijk inspannend kan zijn omdat heuvelopwaarts (en daarna wel weer omlaag)
gelopen wordt. Gelukkig heeft Inari een treinstation zodat men niet terug hoeft te lopen.
Naar Nara en Uji
Kyoto is ook een goede uitvalsbasis naar Nara. Nara is prima te bereiken met de trein
vanuit Kyoto Centraal, een rit van ongeveer 40 minuten. Trek voor Nara minimaal een dag
uit want er is erg veel te zien, zoals de Kofukuji met zijn 3 en 5 verdiepingen pagodes,
de bekende Daibutsu (grote boeddha) in de Tôdaiji, de Kasuga Taisha schrijn met z'n
duizenden lantaarns en het Narapark met de duizend loslopende damherten. Het
toeristeninformatiecentrum in de hoofdstraat kan een plattegrond en alle andere gewenste
informatie verstrekken.
Een volgende mogelijkheid is een tochtje naar de Hôryûji, een van de oudste tempels van
Japan met veel kunstschatten. Bereikbaar met de trein (naar het JR station Hôryûji) en
vanuit het station is het nog een kwartier lopen, maar er gaat ook een bus.
Tenslotte noemen we nog een tocht naar Uji, een plaatsje ten zuiden van Kyoto, ook
bereikbaar met de trein. Uji is enerzijds bekend vanwege het vroegere hofleven, verteld in
het verhaal van prins Genji, dat zich voor een deel in Uji heeft afgespeeld, maar Uji is
vooral bekend om de Byôdôin, een tempel uit 1052, gebouwd door een lid van de Fujiwara
clan. De tempel is beroemd door de kunstschatten en de Fenikshal, die weerspiegeld wordt
in de vijver er voor.
Veel van de hierboven genoemde bezienswaardigheden zijn ook opgenomen in onze fotogalerij bij Kyoto, Nara en Uji.
Op de website Kyoto Travel Guide.zijn twee brochures te downloaden met veel informatie over Kyoto, nl. de Kyoto Tourist Guidebook en de Kyoto Sightseeing map.
